Šarmantna primorska mjesta i dramatična panorama Amalfi obale privlače turiste iz cijelog svijeta, ali tradicionalno mediteransko okruženje nije jedini kvalitet ove destinacije.
Ono što je čini tako jedinstvenom i bajkovitom je savršen sklad između njenog prirodnog i kulturnog bogatstva. Pejzaže koji oduzimaju dah krase terasasti vinogradi, voćnjaci i pašnjaci, često sa spektakularnim pogledom na more. Blaga klima, bogatstvo resursa i prirodne ljepote vijekovima privlače ljude, pa su ovdje svoj trag ostavili Grci, Rimljani, Normani, Saraceni, Arabo-Sicilijanci i mnogi drugi.
Sela su umetnuta duž litica, njihove terase se utapaju u kamen i svojom živopisnošću dopunjuju prirodnu ljepotu obale. Ukoliko posvetite malo vremena istraživanju, uvidjećete da gradovi Amalfi i Ravello obiluju umjetničkim i arhitektinskim biserima, što ne čudi kada se zna da je poluostrvo Sorento vijekovima privlačilo čuvene umjetnike.
Tako je Amalfi danas simpatičan turistički gradić, ali u 11. i 12. vijeku je bio centar Republike Amalfi, tadašnje važne pomorske sile u Mediteranu. Njegove luke su bile važni centri trgovine sa Sjevernom Afrikom. Ostaci arabo-sicilijanskog arhitektonskog uticaja vidljivi su u zdanju Arsenala, kao i u brojnim klausterima – zatvorenim vrtovima omeđanim trijemovima sa orijentalnim lukovima i stubovima.
Na obližnjem lokalitetu Paestum-u, nalaze se ostaci velikog antičkog grčkog grada Posejdonije. Ovdje se mogu vidjeti tri grčka hrama posvećana Heri i Atini, koji se smatraju najbolje očuvanim grčkim hramovima na svijetu.
Sve do 19. vijeka, zbog izuzetno nepristupačnog terena, do Amalfi obale se kopnenim putem moglo stići samo na magarcima. Čini se da je cijela oblast, zahvaljujući ovome, na neki način ostala „zamrznuta“ u vremenu, o čemu svjedoče stare katedrale, trgovi, vrtovi i rimske vile. Zbog izuzetnih pejzaža i istorijskih lokaliteta, cijela Costiera Amalfitana je od 1997. godine na Listi svjetske baštine UNESCO-a.
Kako je ova oblast postala pristupačnija, tako su i turisti počeli da je opsjedaju. Krajem 19. vijeka dva manastira su pretvorena u hotele, a dvadesetih i tridesetih godina dvadesetog vijeka, ovu destinaciju su otkrili bogati Britanci i aristokratija.
Među najpoznatijim posjetiocima obale je Rihard Vagner, koji je ovdje stvarao neke od svojih kompozicija. Danas, mora se priznati, popularnost donosi i neke negativne posljedice. Gradovi obale Amalfi postaju sve komercijalniji turistički centri, iako se duž nje i dalje mogu naći netaknute oaze mira.
Cijene su visoke, a gužve velike tokom sezone, zato se preporučuje da posjetu ovoj destinaciji planirate za proljeće (maj) ili jesen (septembar-oktobar), kada je vrijeme lijepo, a turista je značajno manje. Među obaveznim suvenirima su domaći limončelo (liker od lokalno uzgojenog limuna), tegla kapara i autentična lokalna keramika.
